Publiceren en afdrukken met AutoCAD - Seventh 7

29.2 Grafische vensters in de papierruimte

Automatisch, in de papierruimte kunnen we een presentatie zien van de verzameling objecten die in de modelruimte zijn getekend. In beide verschijningen zijn beide ruimtes hetzelfde, behalve dat we de omtrek van het te zien blad kunnen zien. Dat wil zeggen, nu worden de grenzen van de tekening erin gedefinieerd. We kunnen echter ook zien dat er een overzicht is over wat er getekend is. Als we er op klikken of als we het selecteren met een van de methoden die we kennen, zien we dat het grip, net zoals elk ander object, presenteert. Dit zou betekenen dat de omtrek van de tekening op zijn beurt een bewerkbaar object is.
Wat er gebeurt, is dat het object eigenlijk een Viewport is. We kunnen deze vensters definiëren als weergavegebieden van het model vanuit de presentatie. Deze vensters worden ook wel "zwevend" genoemd, omdat we niet alleen hun vorm kunnen wijzigen, maar ook hun positie binnen de papierruimte. In deze ruimte kunnen we ook zoveel zwevende of grafische vensters toevoegen als we willen om presentatie-effecten te bereiken zoals we die voor het Opera House zagen.
Als we twee of meer grafische vensters in de papierruimte hebben, zal ieder een weergave van het model presenteren, zelfs met verschillende weegschalen, perspectieven en perspectieven die onafhankelijk van elkaar zijn, indien gewenst.

Om een ​​nieuw grafisch venster te maken, moet u een van de opties van de dropdown-knop van het gedeelte Grafische presentatie Windows van het tabblad Presentatie gebruiken. In eerdere versies van Autocad waren deze opties beschikbaar in het tabblad Weergave, in het deelvenster Grafiekvenster, zoals u in de video ziet (en het bijbehorende addendum). In ieder geval zult u merken dat we een grafisch venster kunnen maken in rechthoekige, onregelmatige presentaties met een gesloten polyline of met een ander object, zoals een cirkel of een ellips.

Binnen de nieuw gemaakte vensters kunnen we de tekening zien zoals het op dat moment in de modelruimte is geregeld. Het is mogelijk om de grafische vensters te selecteren om gripen aan te bieden, waardoor we ze niet alleen kunnen verplaatsen, maar ook een aantal bewerkingsgereedschappen toepassen door grips die we in het 19-hoofdstuk hebben bestudeerd, zoals we eerder hebben gezien.
We hebben ook de mogelijkheid om een ​​presentatie te maken vanuit een standaard grafisch venster arrangement. Om dit te doen gebruiken wij de opgeslagen knop in hetzelfde gedeelte en in het dialoogvenster gebruiken we het tabblad Nieuwe Windows, waar u een lijst vindt van de verschillende bepalingen die al zijn opgegeven om werk te redden. Het nadeel van deze regelingen is, in ieder geval, dat ze rechthoekige grafische ramen zijn. De regeling wordt afgesloten door aan te geven met de cursor de ruimte die deze ramen zullen bezetten.

Uiteraard is er nog eenmaal een scala aan grafische vensters gemaakt met deze methode, het is nog steeds mogelijk om deze te bewerken met behulp van grepen, het aanpassen van elk venster, het verplaatsen, het verwijderen, enzovoort.

Tot nu toe hebben we gezien hoe u de drijvende ramen kunt maken en zelfs hoe u ze kunt aanpassen. Daarmee wordt het model altijd op dezelfde manier weergegeven. Nu moeten we dus bestuderen hoe u het model van het model in het grafisch venster wilt aanpassen en, als het is noodzakelijk, naar het model zelf.
Als we een grafisch venster selecteren, kunnen we de schaalcontrole van de statusbalk gebruiken. Dit is een exacte methode om de schaal van de tekening in de papierruimte te bepalen, belangrijke gegevens in de tekening. Zodra we zijn gevestigd, kunnen we het uitzicht immobiliseren om onbedoelde wijzigingen te vermijden. Deze optie is ook beschikbaar in de statusbalk, of in het contextmenu wanneer het venster is geselecteerd, dat wil zeggen wanneer het greep geeft.

Het is duidelijk dat het zeer waarschijnlijk is dat we niet alleen de schaal van de tekening in het venster moeten instellen en die weergave moeten bevriezen, maar ook in staat moeten zijn om het binnen de grenzen van het venster te passen om een ​​detail te markeren of het beter te centreren. In het geval van 3D-tekeningen kan het ook nodig zijn om een ​​isometrisch aanzicht te gebruiken, een van de in Autocad vooraf ingestelde, binnen het grafische venster. Om dit te doen, kunnen we alle zoomtools gebruiken die we in hoofdstuk 13 en weergaven in hoofdstuk 14 hebben gezien, maar om ze te laten werken, moeten we eerst dubbelklikken in de viewport, waardoor de viewport wordt "geopend". ruimte.

Wanneer een viewport wordt benadrukt op deze manier kunnen we zelfs bewerken en te wijzigen de tekening model ruimte, maar in werkelijkheid is niet aan te raden om wijzigingen aan het ontwerp van een drijvend viewport te maken, en ten slotte is het een zeer beperkt gebied met betrekking tot het model ruimte Ja.
Aan de andere kant kan het voordeel om objecten in de papierruimte te trekken, die niet in de modelruimte bevinden zich niet alleen in het feit om die objecten om te zetten in grafische vensters, maar ook om in onze werkelementen die alleen hebben zin in het afdrukken van plannen, zoals dozen en frames.

29.3 Grafische vensters in de modelruimte

Grafische vensters bestaan ​​ook voor de modelruimte, maar hun doel is niet te dienen voor het ontwerp van de afdruk, maar om hen een extra tekeninstrument te maken, daarom hebben ze fundamentele verschillen met hun collega's in de papierruimte.
Ten eerste kunnen viewports van modelruimten niet zwevend zijn, maar alleen "getegeld", met een van de vooraf ingestelde arrangementen in het dialoogvenster "Viewports" dat we op vorige pagina's hebben geïntroduceerd. En zelfs in deze modus is het niet mogelijk om enige afstand tussen vensters aan te geven.
Aangezien het doel van deze vensters is om de tekening te vergemakkelijken, klikt u op een van hen, zodat we nieuwe objecten kunnen toevoegen aan de tekening, die onmiddellijk in de andere vensters wordt weergegeven. Dit is natuurlijk redelijk nuttig in het teken van 3D, omdat we elk venster met een ander beeld kunnen hebben.
Een ander verschil met betrekking tot de grafische vensters van de papierruimte is dat we een andere arrangement van grafische vensters in mozaiek kunnen kiezen en toepassen op het actieve venster. Laten we eens kijken